18:12 სიყვარული | |
შორს სადღაც ,ცის კაბადონზე...
გვირილებს მივყვები და ოცნების წვეთები მაწვიმს ... _ღამე სიჩუმეს მილამაზებს ... ფიქრის ნიღაბს ვიხსნი ... და ყველას მთავარ როლს ვთავაზობ , ვისაც თამაში არ ღლის ... _ჩემი გრძნობების კარნავალია... წუთიერს ყველაფერს ვგმობ და განთიადს თამამი ფერი დაკრავს ...ხვალის _დღეები ფანტავენ მოგონებებს ... ხელახლა, წამებში ვიბადები და მონობა არ მსურს არსების . სამყარო ფერებით ხატავს ახალ სივრცეს . _ სიკეთის მწამდა ყოველთვის ... ! | |
|
| |
| სულ კომენტარები: 0 | |