* * *
შენი,
გამოხედვა მინდა...
ისევ,
უშენობას ვგლოვობ...
შენ ხომ,
ხატება ხარ წმინდა...
მე კი,
მლოცველი ვარ მხოლოდ...

თვალებს,
დაგიკოცნი დარდით...
მკერდზე,
თავს დაგადებ მხოლოდ...
ხედავ?
ისევ შემიყვარდი...
ისევ,
დამაბრმავე, ბოლოს....

ვხედავ,
მიობდება სევდა...
კოცნით,
დაგისველებ თვალებს...
ხედავ?
ისევ დაგვათენდა...
ისევ,
მომანატრე ხვალე...

როგორ,
ამერია ფიქრი...
შენი,
გაღიმება მშველის...
შენსკენ,
უსასრულოდ მივქრი...
ჰოდა,
მომაგებე ხელი...

კაბას,
აფრიალებს ქარი...
თმები,
ეფერება თითებს
მაინც.
მტკივნეული არის...
მაგრამ,
უშენობას ვითმენ..