მთავარი » 2010 » ივლისი » 10 » რაც თავი მახსოვს
17:10
რაც თავი მახსოვს







რაც თავი მახსოვს სულ ვეძებდი ღვთიურისა და ბუნების გენიალურ ნაზავს, რომელიც მთელი არსებით მეყვარებოდა. ვქმნიდი, ვაქანდაკებდი, ფიქრსა და ოცნებაში, სულს და სხეულს ვუხვეწდი სასურველს. მერე რეალურ ქაოსში ვეძებდი ჩემივე ოცნებით შექმნილ ქმნილებას.
გეძებდი, გნატრობდი, გელტვოდი ყოველ წამს. წამი წამში გადადიოდა, და ქმნიდა წუთს, წუთი საათს ავსებდა და საათი დღეს დათვილი დროით მოვდიოდი მახსოვრობიდან დღემდე.
უნდა დაიჯერო.
არავის ემეტება ღვთისაგან ნაბოძები წყალობა სხვისთვის... ვერავინ შემბედავს სიყვარული დამითმეო. დაუწერელს დავწერ, დაუკანონებელს დავაკანონებ, სამყაროს ამბოხს გამოვუცხადებ და შენს თავს მაინც არავის დავუთმობ. ამდენი ხანი ველოდი შენს გამოჩენას ჩემი ცხოვრების ჰორიზონტზე, რამდენს ვოცნებობდი, რომ ჩემს ცხოვრებას შენგვარი ანგელოზი წვეოდა, როგორ სათუთად ვეფერები შენს ხატებას ყოველ ღამით და როცა ყყოველივე ეს რეალობად მექცა, შენს თავს ვფიცავარ, ჩვენს შორის არ იარსებებს სიტყვა " სხვა"-ს ცნება.
მომენდე და ჩემი გჯეროდეს არასოდეს შეეჭვდე ჩემში. წარმოუდგენელია, ჩვენ უერთმანეთოდ არასოდეს მოგვიწევს ცხოვრების გზებზე ხეტიალი.



კატეგორია: ლექსები | ნანახია: 591 | დაამატა: administraotor | ტეგები: სულს, ფიქრსა და ოცნებაში, ვაქანდაკებდი, რომელიც მთელი არსებით მეყვარებოდა. , რაც თავი მახსოვს სულ ვეძებდი ღვთიურ | რეიტინგი: 0.0/0
სულ კომენტარები: 0
avatar