12:06 მე შენ სიხარულს გაჩუქებდი | |
მე შენ სიხარულს გაჩუქებდი, არ დამენანებოდა შენთვის ჩემი სიცოცხლე... მე შენ გაჩუქებდი ღიმილს, რომლის დანახვაზე შენც გაგეღიმებოდა... გაზაფხულის სისხამ დილას შენ მე იასამნების დიდ თაიგულს მომიტანდი, პირველი იასამნების თაიგულს და ამ თაიგულით ხელში გამიღიმებდი, ისე მე რომ მიყვარს... ჩვენ ერთნი ვიქნებოდით და არასოდეს დავშორდებოდით... ჩვენ ერთად ვივლიდით უღრან ტყეში და ღამით, მგლების ყმუილით შეშინებულს, შენი ჩახუტება დამამშვიდებდა და შენი თბილი ხმა ჩამაძინებდა... სიცივისგან აკანკალებულს რომ დამინახავდი, ქურთუკს გაიხდიდი, მომახურებდი და გალურჯებული ტუჩებით მეტყოდი, მე არ მცივა შენ გქონდესო... მე კი მეცოდინებოდა, თუ როგორ ზრუნავ ჩემზე... გადასასვლელზე პატარა ბავშვივით ხელს მომკიდებდი და ისე გადამიყვანდი... შუა ქუჩაში გამაჩერებდი მთხოვდი ჩემსკენ გამოიქეციო, ხელში ამიტაცებდი და დამაბზრიალებდი თოჯინასავით... ვიცი, ზოგჯერ ვიჩხუბებდით და ისიც ვიცი, რომ ხშირად ეს ჩემი ბრალი უფრო იქნებოდა, ვიდრე შენი... მერე შენ დამიყვირებდი, მაგრამ როცა ჩემს ცრემლიან თვალებს დაინახავდი, ყველაფერს დაივიწყებდი, მომვარდებოდი, მაგრად, ძალიან მაგრად ჩამეხუტებოდი და ბევრს მაკოცებდი... როცა გავიბუტებოდი, შოკოლადს მომცემდი და მეც ყველაფერი მაშინვე დამავიწყდებოდა... ჩვენ ერთად ვუყურებდით ვარსკვლავებს და თითოეული მათგანის ჩამოვარდნას სურვილს ჩავუთქვამდით, მე შენს ბედნიერებას ვინატრებდი, შენ კი ჩემსას... ზაფხულის ცხელ დღეებში ერთად ვიწუწავებდით ცივი, კამკამა წყლით, მაგრამ შენ მე ბოლომდე დასასველებლად ვერ გამიმეტებდი... ჩემს სველ თმას შენი თბილი ხელებით გადამიწევდი სახიდან და მაკოცებდი ნაზად... როცა ავად გავხდებოდი, შენ ჩემზე ინერვიულებდი და ღამით ვერ დაიძინებდი, მაგაზე კი მეც ვინერვიულებდი და აღარც მე აღარ დამეძინებოდა... ჩემს დაბადების დღეზე სიშავემდე წითელი ვარდების უზარმაზარ თაიგულს მომიტანდი... ჩემი თმებით ითამაშებდი და მეტყოდი, რომ... რომ ძალიან გიყვარვარ.... და მერე... მერე მე გამომეღვიძებოდა და მივხვდებოდი, რომ ეს ყველაფერი სიზმარი იყო, მხოლოდ და მხოლოდ ლამაზი სიზმარი... | |
|
| |
| სულ კომენტარები: 0 | |