12:12 ქარს გავატანე შენთან ნაზი კოცნა | |
ქარს გავატანე შენთან ნაზი კოცნა, ალბათ გაუჭირდა ეხლა შენი პოვნა, სარკმლიდან ისმის შენი ხმა სანუკვარი, გამოდი მიიღე ჩემი საჩუქარი.. კოცნა წვიმა რომ იყოს, თავსხმას გაჩუქებდი... ღიმილი წვეთი რომ იყოს, ზღვას.. ჩახუტება წამი რომ იყოს, საათებს.. სიყვარული ადამიანი რომ იყოს, ჩემს თავს როგორ მიყვარხარ, როგორ გენდობი, ვერ გამოვხატავ ვერც ერთ ენაზე, ჩემთვის სიცოცხლე რა იქნებოდა შენ რომ არ მყავდე ამ ქვეყანაზე... შენს სიახლოვეს გული რად ითხოვს? ან უშენობას რატომ განვიცდი? რატომ მიყვარხარ, რომ სემეკითხო ვერ გიპასუხებ, რადგან არ ვიცი...:) ფიქრობ, რომ სიყვარული აღარ მოვა... გადაიღებს მარტოობის ჩუმი თოვა... დამიჯერე: შენთვის მალე სიყვარულის მზე ამოვა... შენ ჩემი გული სულს დაუმონე, გული კი მზერას თან გააყოლე, წახვედი სადღაც და მიმატოვე, სახსოვრად კოცნაც კი არ დამიტოვე:( შორს შეგამჩნიე თუ მომელანდე?! ბინდი იყო და ვერ დაგინახე. რატომ მინდოდა მოსვლა შენამდე? ალბათ იმიტომ რომ მომენატრე!!! ისევ მიყვარხარ, ვაღიარებ, ისევ მიყვარხარ, გულს ვერ ვუბრძანე, დავიწყება შენი ვერ შეძლო, შენზე ფიქრები ისევ მპარავს მე ძილს ხანდახან, რა ვქნა, მირჩიე, რომ მე უშენოდ სიცოცხლე შევძლო. გაცრეცილ წარულს ვებღაუჭები შიშველ ხელებით, მაგრამ დამღალა სიყვარულთან უაზრო ბრძოლამ, ვერ გამიგია მინდა თუ არა წარსულს თან გაჰყვე, განა აზრი აქვს საკუთარ თავთან ჭიდილს და ბრძოლას? დღეები გადის, დრო არ ჩერდება, მიქრის უაზროდ, და ან ფიქრებში კიდევ ერთხელ გათენებულა, მინდა იცოდე, არც სიყვარული გამქრალა ჩემი და არც ტკვილი შენი დაკარგვის განელებულა. | |
|
| |
| სულ კომენტარები: 0 | |