08:43 იქ, ბავშვობაში... | |
| იქ, ზამბახები ღელავდნენ ლურჯად... სიმშვიდეს სდინდა ხასხასი მწვანის... იქ... სახლი იდგა, სადაც ოცნება მიმაქანებდა მიწიდან – ცააამდის... იქ... (როგორ გითხრათ!) ღირდა სიცოცოხლედ, ტყემალი ყვავილს თოვლს რომ ჰპარავდა... იქ... სივრცე იყო უ...უ...უდიადესი!!! აქ... ოცნებებიც დაპატარავდა.. | |
|
| |
| სულ კომენტარები: 0 | |