08:52 ჩემი გრძნობები დღეს ხომ ისევ შენზე მღერიან, | |
| ჩემი გრძნობები დღეს ხომ ისევ შენზე მღერიან, ჩემთან ღრუბლები იკარგება ვარდისფერ ალში, შენი თითებიც ხომ თლილი და თეთრი ფერია, ვიდრე კლავიშით მელოდიას სინაზეს აცლი... ჩემი ლექსებიც დღეს უბრალოდ – მელანქოლია… გაიშიშვლებენ სხეულს როგორც შეშლილი რაში, მოგონებები ლალის თვლებად კვლავ ენთებიან, შესაშური მაქვს სიყვარული და ვნებების მარში... სამრეკლოს ზარებს აგუგუნებს შენი ფერწერა, ვცდილობ დაგხატო მომღიმარი, ცეკვისას ქარში, ჩემთან გვირილებს სულ ერთ ფურცელს ევედრებიან, რომ ეზიარონ სიყვარულის ხელოვან აჩრდილს... შენი სურნელი - დღეს უბრალოდ ჩემში მეტია ვიდრე სტრიქონი ეურჩება ატმის ნორჩ ყვავილს, მაგ თვალებიდან ვიცი სითბო უფრო მეტია, ვიდრე სიცივე იანვრიდან ნარჩენი - აპრილს... მინდა მოგიყვე, გესაუბრო – შენ ჩემთვის ერთო, მინდა გაგანდო ემოცია სულს რომ მიშფოთებს, მინდა გისურვო, შემოგკადრო, შენ – ჩემზე მეტო, რომ შენი სუნთქვა მირჩევნია ყვითელ მიმოზებს... ახლა – საოცარ დუმილს ვითხოვ, შენგან ნაჩვევი, სუნთქვაც არ მინდა გავიგონო ჩემი თავისაც... მე მოგიძღვენი ეს ლექსები როგორც განდეგილს, უფალი უძღვნის ნეტარებას, რწმენას, საფიცარს... მიმიღე ისე – თითქოს სული მეყიდოს შენგან, და ამაშორე შენს გარეშე ყოფნის ტკივილი, მინდა დამინდო სასულეთში, ჩვევა მიწიდან... ცოდვადშობილი ანგელოზის ფრთების კივილი... | |
|
| |
| სულ კომენტარები: 0 | |